مقاله ی در مورد نماز

اگر درست بفهمد معصیت، نقد نیست زیرا حرام است پس جاى مقایسه ندارد. اگر بین دو مباح که یکى نقد است و دیگرى نسیه گزینش مىکرد وجهى داشت امّا مثال عامى چنان است که به تب دار گویند: عسل نخور بگوید: لذت عسل نقد است و وعده سلامت نسیه. و یا اینکه از مردم عوام کسى باشد که بگوید: خدا کریم است عفوش بسیار گسترده است و امید به لطف الهى جزء دین است. این آرزوى دور و دراز را امید و رجاء نامند و هلاک گردند»

پس همه این امور از حیلههاى شیطان است و براى نجات و رهایى از آن باید چاره جویى کرد. در طریق نجات و آزادى از این مکرهاى شیطانى ابن جوزى چنین پیشنهاد مىکند که: «باید جانب احتیاط را نگهداشت و حکم احتیاط این است که ترک امروز و فردا کنیم و از آرزوى دراز روى گردانیم که عمر رفته باز نمىآید و از آنچه مىترسیم یعنى مرگ امانى نداریم و در تأخیر، آفتهاست باید مرگ را جدّى گرفت و در توبه و نیکوکارى تعجیل نمود که گفتهاند: سوف (یعنى بزودى فلان کار را خواهم کرد) بزرگترین لشکر شیطان است. کسى که فریب امروز و فردا کردن نفس و شیطان را خورده دم مرگ، تلخابه ندامت را به سختى فرو مىبرد»

نماز چیست ؟ 

نماز سرود عشق و آهنگ آسمانى است .

نماز سرود فضلیت و پاکى است.

نماز ریسمانى است که ما را به خداوند جهان متصل مى کند.

آن نیایش و پرستش و این راز و نیاز و کمک خواهى در زبان قرآن نماز نامیده مى شود. نماز، مراسم مخصوصى براى پرستش خدا و راز و نیاز با اوست که در آن جنبه هاى ارزنده و آموزنده خاصى در نظر گرفته شده است . نماز، سرود توحید و یکتا پرستى ، پاکى وفضیلت است که روح و جان ما را از شرک و آلودگى شستشو داده و باید فکر و درون ما را در برابر عوامل شرک زا وآلوده کننده یى که در زندگى روزمره با آنها سر و کار داریم پاک و یکتاپرست نگه مى دارد.

روح ما نیز در میدان زندگى روزانه در معرض ‍ آلودگى است ، آلودگى به هوسها خودخواهیها و صدها آلودگى هاى دیگر. بنابراین باید همانطور که لباس و تن خود را مى شوییم و پاکیزه مى کنیم ، دل و جان را هم شستشو دهیم و پاکیزه کنیم ، خود را به خدا که سرچشمه پاکى و کمال است نزدیک سازیم ، لحظاتى را به یاد او، به نیایش او و راز و نیاز با او بگذرانیم و روح آلوده را در چشمه صاف و زلال الهى شستشو دهیم .نمازهاى پنجگانه همین کار را مى کند با پنج نماز در روز، خداوند، لغزشها را از آدمى مى زداید و او را پاکیزه مى کند.

در ابتدای سوره اسراء می خوانیم که خداوند بنده خویش را به معراج دعوت کرد و در این دعوت آسمانی هدایایی برای وی در نظر گرفت ، که بزرگترین این هدایا نماز می باشد . خداوند کریم در 103 جای کتاب خویش تاکید بر خواندن نماز کرده است  ودر آیه ی 103 سوره نساء آنرا حکمی واجب کرده است و به قول پیامبر (ص) نماز همانند نحری است که انسان هر روز 5 بار خود را در آن شستشو می دهد . نماز یعنی شکستن نفس و خود را در مقابل خالق خویش خوار دیدن ، وتسلیم او بودن است .

بایزید بسطامی (ره) روزی از خدا خواست که ابلیس را ببیند ، ابلیس به امر خدا در جلویش ظاهر گشت و به او گفت :که کجا بودی ؟ ابلیس به او گفت: به زیارت قبر آدم 1000 رکعت نماز خواندم . بایزید به او گفت : مگر تو نماز هم می خوانی ؟ ابلیس به او گفت: من از بندگی خلع شده ام ولی او از خدایی خلع نشده است

نماز نزدیکترین و بهترین حالتی است که بنده می تواند با خدای خود گفتگو کند . البته از امام علی (ع) نقل شده است : که نماز واجب است ولی واجب تر از آن عمل به ان است .

در حد توان فکری مان نماز ،یک گزارش روزانه به خداست . حال ببین که موقع نماز چه چیزی به در گاه او می بری ...... 

نماز چیست تفسیر کلی نماز؟

نماز چیست و چرا هر مسلمان روزانه حداقل پنج نوبت این فریضه الهی را به‌جا می‌آورد؟

آیا نمی‌شود مثل برخی عبادات دیگر آنرا هفتگی (مثل نماز جمعه)، ماهانه (مثل برخی نمازهای مستحبی)،یا سالانه (مثل روزه) و یا یک بار برای همیشه (مثل حج) برگزار کرد؟

آیا بهتر نیست به جای این عبادات عربی که گاه می‌فهمیم و گاه نمی‌فهمیم،از مناجات‌های فارسی استفاده کنیم؟

 و یا اصلاً آیا صبح زود که تازه از خواب برخاسته‌ایم بهتر می‌توان با خدا سخن گفت و یا بعد از ظهر که انرژی کافی داریم؟

اصلاً وقتی دستانمان تمییز است وضو گرفتن چه لزومی دارد؟

این‌ها همه سؤالاتی است که در ذهن بسیاری از ما وجود دارد و اگر به درستی به پاسخ آن‌ها دست نیابیم ، در آینده‌ای نه چندان دور ، در مواجهه با چنین سؤالاتی درمانده و خدای ناکرده در اعتقاداتمان سستی به‌وجود می‌آید.به‌حول وقوه الهی تصمیم بر آن است تا جزواتی که حضورتان می‌کنیم، به یکایک سؤلات فوق پاسخ داده و ذهن شما دوستان را در این موضوع مهم واساسی روشن نمائیم.

مقدمات نماز شش چیز است: 

۱- طهارت یعنی وضو ۲- پاک بودن لباس ۳- پوشش ۴- شناختن وقت نماز ۵- قبله ۶- مکان نمازگذا

◄وضو: 

به هنگام وضو گرفتن، واجب است که صورت و دستهای خود را بشوییم و جلوی سر و روی پاها را مسح کنیم. صورت باید از بالای پیشانی (جایی که موی سر بیرون می آید ) تا آخر چانه را بشوییم و پهنای آن به مقداری که بین دو انگشت شست و وسط قرار گیرد باید شسته شود و برای آنکه یقین کنیم این مقدار کاملاً شسته شده باید کمی اطراف آن را هم بشوییم و اگر مقداری حتی کم از این مقدار شسته نشده باشد وضو باطل است.

بعد از اینکه صورت را شستیم باید دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتان بشوییم و برای اینکه یقین کنیم آرنج را کاملاً شسته ایم باید مقداری هم بالاتر از آرنج را بشوییم.

شستن داخل بینی و مقداری از لب و چشم که در وقت بستن دیده نمی شود واجب نیست، ولی برای اینکه یقین کنیم آرنج را کاملاً شسته ایم باید مقداری بالاتر از آرنج را هم بشوییم.

اگر احتمال دادیم که چرک یا چیز دیگری در ابروها و گوشه های چشم و لب و صورت و دستها هست که نمی گذارد آب به آنها برسد، چنانچه احتمال ما در نظر مردم به جا باشد باید قبل از وضو دقت کرده و سپس اگر مطمئن شدیم آن را برطرف کنیم.

اگر کسی انگشتر در دست داشته باشد ، در موقع وضو گرفتن و شستن دستها باید یا آن را از دست بیرون آورده و یا در انگشت بگرداند تا آب به زیر آن برسد.

بعد از شستن صورت و دستها واجب است که جلوی سر را مسح بکشیم.

واجب نیست مسح سر بر پوست سر باشد، بلکه بر قسمت موی جلوی سر هم صحیح است. ولی کسی که موی جلوی سر او به اندازه ای بلند است که اگر شانه کند از حد جلوی سر تجاوز می کند باید بیخ موها را مسح کند و یا فرق سر را باز کرده پوست سر را مسح نماید و اگر بر موهایی که از حد جلوی سر تجاوز کرده یا بر روی جاهای دیگر سر، که در جلوی آن آمده مسح کند باطل می شود.

واجب است که جایی را که مسح می کشید خشک باشد و اگر به قدری تر باشد که رطوبت آن به کف دست تأثیر بگذارد مسح باطل است.

همچنین واجب است بعد از مسح سر با تری آب وضو که در دست مانده روی پا را از سر یکی از انگشتها تا برآمدگی روی پا مسح کند و بهتر آن است که تا مفصل را مسح نماید.

◄مقارنات نماز:

مقارنات نماز یازده چیز است: اول نیت، دوم قیام، سوم تکبیره الاحرام، چهارم قرائت، پنجم رکوع، ششم سجود، هفتم تشهد، هشتم سلام، نهم ذکر، دهم ترتیب، یازدهم موالات

◄مبطلات نماز: 

مبطلات نماز یازده چیز است. اول حدث، دوم دست بسته نماز خواندن، سوم پشت به قبله کردن، چهارم حرف زدن به طریق دیگران، پنجم قهقهه کردن، ششم گریه کردن برای امور دنیایی، هفتم کاری که از صورت نمازگزار بودن بیرون برود مانند رقصیدن یا کف زدن، هشتم خوردن و آشامیدن، نهم آمین گفتن بعد از سوره حمد، دهم شک در عدد رکعات نماز دو رکعتی، یازدهم چیزی در نماز کم و زیاد کردن.

 ◄نمازهای واجب و فرصتهایی که برای آنها مقرر شده است: 

۱ نمازهای یومیه (روزانه) ۱۷ رکعت به ترتیب زیر:

نماز صبح دو رکعت از اذان صبح تا طلوع خورشید.

نماز ظهر چهار رکعت،‌از اذان ظهر تا چهار رکعت به غروب مانده.

نماز عصر چهار رکعت از بعد از نماز ظهر تا غروب.

نماز مغرب سه رکعت از غروب تا چهار رکعت به نصف شب.

نماز عشاء چهار رکعت بعد از نماز مغرب تا نیمه شب شرعی